خیانت، چشم چرانی و بداخلاقی و دعواهای شوهرم فرزندم را ناهنجار کرده است

سوال:

سلام.
من ۲۵ سال سن دارم تقریبا ۶ ساله ازدواج کردم صاحب یک پسر ۴ ساله هستم این ۶ سال زندگی راحتی نداشتم چون از شوهرم خیانت هایی دیدم  چند بار به طلاق رسیدیم ولی به خاطر پسرم به زندگی بر میگشتیم و من همیشه سعی میکردم  بهترین کارها رو برا خوب شدن زندگیمون انجام بدم. ولی همسرم چشم چرونه خیلی اذیتم می کنه. هر کار کردم درست نشد ظاهرا گذشته خوبی نداشته ومن مطلع نبودم. پسرم چند بار شاهد دعواهای بین من و پدرش بوده و الان خیلی ترس داره به طوری که حتی نمیتونیم من و پدرش باهم صحبت عادی داشته باشیم  و اگه منو پدرش باهم صحبت کنیم پسرم میپره سمتمون بابا خواهش میکنم مادرمو دعوا نکن. چند بار به شوهرم تذکر دادم که جلوی پسرم منو نزن دعوام نکن. ولی شوهرم فقط برا چند روز به تذکرم عمل میکنه. به خاطر پسرم. پسرم خیلی ناهنجار شده

پاسخ:

🔮وقتی رفتاری غلط از چند جنبه سر میزنه کانون خانواده دچار بدکارکردی چندجانبه میشه. در چنین شرایطی جو خانواده همچون بیماری است که با چند مریضی دست به گریبانه، پس باید بیماری ها و مشکلات را یکی یکی حل کرد. در وهله اول شوهر شما بایستی به این قضیه واقف شود که این رفتارش تا چه اندازه میتواند آینده فرزندتان را به نابودی بکشاند. پس لازم است که در ابتدا حداقل این رفتار زشت خود را جلوی بچه متوقف کند و نسبت به این قضیه واقف شود که بایستی نسیت به تغییر الگوهای رفتاری خود اقدام کند. شما می توانید به روشهای مستقیم یا غیر مستقیم ایشان را آگاه کنید:

🔮 کسی که در هفت سال اول زندگی اش در آرامش و امنیت نبوده است، طبیعی است که در بقیه زندگی نتواند طبیعی زندگی کند.

🔮 کودکانی که در محیطی لبریز از نزاع و دعوای والدین رشد یافته اند، آسیب دیدگی این کودکان از کودکان طلاق کمتر نیست.

🔮 از جمله افرادی که آسیبهای روحی روانی زیادی دیده اند، کسانی هستند که در کودکی شاهد دعوای پدر و مادر بوده اند.

🔮 کودکان به محض بلند شدن صدای پدر و مادر دچار نگرانی و احساس ناامنی می شوند. ارتباط عمیق عاطفی کودک با مادر، او را به طرز وسواس گونه ای نگران مادر می کند. کودک از هر خطری که به زعم خودش مادر را تهدید کند شدیدا هراسان می شود. دعوای والدین از نظر کودکان خطری برای مادر محسوب می شود. اگر چه کودک هیچ واکنشی نشان ندهد، نمی توان نگرانی و استرس او را از دعوای والدین انکار کرد. بنابراین یکی از حقوق مسلم کودک نیاز او به تامین امنیت مادر است. امنیتی که کودک بتواند از آن مطمئن شود و به تداوم آن اعتماد پیدا کند.

🔮 این نگرانی های مفرط و تکراری تنها به لحاظ روحی مشکل ساز نیستند بلکه به لحاظ جسمانی هم بسیار آسیب زا هستند. در روانپزشکی، ترشح نابجا و مخرب هورمونها در مواقع استرس و ترس اثبات شده است. این هورمونها در خون رسوب کرده و سم می شوند. به همین جهت کودکان خانواده های آشفته، بیماریهای بیشتری را تجربه می کنند و از آنجا که نگاه و طرز فکرشان هم از همین استرسها و ناامنی ها تاثیر می پذیرد بیش از سایر کودکان در معرض ابتلا به بزهکاری قرار می گیرند.

🔮 کودک نیاز دارد خانه را جای امنی احساس کند و از قدرت والدین در ایجاد امنیت و عدالت در خانه مطمئن شود تا در سلامت روحی رشد کند. کودکی که کتک می خورد علاوه بر نگرانی و احساس حقارت از احساس انتقام و خشم های سرکوب شده هم رنج می برد. چنین کسی طبیعی است که بعدها نتواند رفتاری نرمال و منطقی در مقابل قوانین محل کار و زندگی، یا افراد مافوق خود پیدا کند. او همواره دیگران را مقصر خواهد دانست و در هر مشکلی به جای حل مشکل دنبال مقصر خواهد گشت. این افراد نمیتوانند انتقاد را تحمل کنند .

🔮 انتقاد یعنی تو مقصری و تو مقصری یعنی باید کتک بخوری! پس چنین کسی نمی تواند رفتارهای نامطلوبش را اصلاح کند زیرا هیچگاه ذهن او مشغول پیدا کردن راه حل منطقی و اصلاحات نیست بلکه همیشه درگیر احساسات است. عصبانیتهای مکرر یا بی خیالی محض از جمله آسیبهای روانی کودکانی است که شاهد دعوای والدینشان هستند.

🔮 بدیهی است که پدر خانواده بایستی نسبت به این آسیبها اشراف پیدا کرده و از انجام این رفتارهای پر خطر در پیش بچه اجتناب ورزد تا بتوانیم در ادامه سایر رفتارهای نامناسب را شناسایی و مشکل را رفع کنیم.

با آرزوی موفقیت و شادکامی

ایلقار موذن زاده(روانشناس)

💕💫 @ilqarmoazzen 💫💕

 

برچسب ها

ممکن است به این موارد نیز علاقه مند باشید:

0 دیدگاه در “خیانت، چشم چرانی و بداخلاقی و دعواهای شوهرم فرزندم را ناهنجار کرده است”

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

آزمون آنلاین

آزمون آنلاین

مجوز فعالیت سایت

logo-samandehi

ویدئو برتر

باز کردن چت
سلام
نیاز به مشاوره دارید؟

پشتیبانی سایت توسط اردپرو