او دو رنگ نیست، کمرنگ است. مثل رنگین کمان

به خانه که برمیگشتم، در خیابان فردی را دیدم به اسم “ای ووللا”. او هشتاد سال دارد. داشت با یک سطل درختان خیابانها را آب می داد. کنجکاو شدم و از مغازه دارهای آن خیابان پرسیدم. در کمال تعجب گفتند:

“یعنی تو ای ووللا را نمیشناسی؟؟؟” گفتم نه!

گفتند او هشتاد سال سن دارد اهل چایپارای مشکین. سی و پنج سال است که عصرها همه درختان خیابان را آب می دهد. گاهی به بارزیل می رود و گاهی به فرهنگیان. او بر این باور است که درختان هم مثل ما آدم هستند و تشنه می شوند و اگر آب نباشد از تشنگی می میرند.
او دکترای محیط زیست نیست، یک بی سواد مطلق است. اما همه خیابانها او را میشناسند، سنگفرش هر خیابان قدمهای ای ووللا را بخاطر سپرده! چون وقتی سطل پاهایش را خیس میکند خنکی گامهایش را سنگفرشها خوب بخاطر میسپارند. او را هیچکس نمیشناسد اما درختان شهر خوب میشناسندش! او به علفهای کنار راه هم آب میدهد. علفها و گلهای زرد وحشی کنار دیواره کوچه ها هم او را میشناسد. او به دنبال لایک سلفی نیست. لایک او بوسه برگ درختان و گلهاست وقتی که دستانش با زبان روزه سیرابشان میکند. او نمی داند تلگرام چیست! نمیداند که خودنمایی در فضای مجازی با عکس سلفی کنار آب دادن به درختان چیست. کارش را میکند و از کسی هم انتظاری ندارد. او دو رنگ نیست، کمرنگ است. مثل رنگین کمان کمرنگ و زیبا! بدون اینکه کاری به کار کسی داشته باشد درختان را آب می دهد و می داند که درختان وقتی آب می نوشند دعایش می کنند. او “پی تکبیر الاحرام علف” و “پی قدقامت موج نمازش را میخواند!” به فکر این نیست که با ظاهرسازی اضافه کاری بگیرد. به فکر ترفیع رتبه نیست. او کارش را با خلوص انجام می دهد و مزد خود را از طراوت گلها و درختان می گیرد. از معاشقه نسیم عصرگاهی با شبنم روی برگهای درختان و گلها مست می شود. او ای ووللا ست. فقط همین!

ایلقار موذن زاده

ممکن است به این موارد نیز علاقه مند باشید:

0 دیدگاه در “او دو رنگ نیست، کمرنگ است. مثل رنگین کمان”

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

آزمون آنلاین

آزمون آنلاین

مجوز فعالیت سایت

logo-samandehi

ویدئو برتر

باز کردن چت
سلام
نیاز به مشاوره دارید؟

پشتیبانی سایت توسط اردپرو